16 paź 20222 minut(y) czytania

Pocztówka z Hiszpanii: Denia - zamek i miasto z wielokulturową historią

Zaktualizowano: 30 gru 2022

Warto odwiedzić to urokliwe miasteczko Costa Blanca, liczące niespełna 42 tysiące ludzi, choćby na jeden dzień. Na pewno tam jeszcze wrócę, by pozagłębiać się w wąskie uliczki starego miasta, którego początki sięgają starożytności i wejść na monumentalną Montgo (753 m n.p.m.). W Denii znajduje się także port, z którego można popłynąć m.in. na Baleary (w ciągu 2,5 - 5 godzin w zależności od promu, możesz znaleźć się na Ibizie!).

Denia - krajobraz miasta na Costa Blanca — Fot. Kapryas

Zamek w Denii

Położony na wzgórzu w samym centrum miasta nie pozostanie niezauważony. Natomiast z samej twierdzy, która rozrastała się od czasów podbojów arabskich (główna część zamku powstała w X i XI wieku), roztacza się widok na centrum miasta, park przyrody Montgo, port w Zatoce Walenckiej i rezerwat na przylądku Sant Antoni. W kilku prostych słowach - widok jest powalający!

Wschodnia część zamku Torre del Galliner, ta z widokiem na port, powstała jeszcze za czasów rzymskich. Z kolei podczas istnienia Kalifatu Kordoby (929-1031) i późniejszych wpływów muzułmańskich zamek został podzielony na dwie koncentryczne części. Dolna - była używana jako pastwisko i schronienie dla bydła. W górnej - znajdował się pałac. Na zewnątrz zamku od strony południowej znajdowałą się medyna (miasto).

W 1304 roku król Aragonii Jakub II Sprawiedliwy zmusił mieszkańców Denii do przeniesienia się wewnątrz murów, do Vila Vella - obecnie zabytkowej części miasta, która pozostanie centrum denijskiego życia aż do Wojny o sukcesję hiszpańską (1701-1714). W XVI i XVII na zamku znajduje się czasowa rezydencja V markiza Denii, ulubieńca ówczesnego króla Hiszpanii i Portugalii - FIlipa III Habsburga.

Dziś w miejscu pałacu, możemy zidentyfikować ściany i 5 półokrągłych wież, które znajdują się obok mieszczącego się na zamku Muzeum Archeologicznego. W XIX wieku zamek przeszedł w ręce prywatne i przestał pełnić funkcję obronno-wojskową. Na jego terenie zaczęto hodować winogrona. Wrócił do użytku publicznego w XX wieku, gdzie w kolejnych latach doznał poważnych zniszczeń w czasie wojny domowej.